ئەستێرەی دەریا

 

ئەستێرەی دەریا

پیاوێکی گەنج بە درێژای کەناری ئۆقیانوسەکە پیاسەی ئەکرد، لە ڕێگەکەیدا بە هەزارها هەزار ئەستێرەی دەریای بینی کە ڕوی کەنارەکەیان داپۆشی بوو. پاشان پیاوێکی پیری بینی کە بەهێواشی بە ریگەدا ئەڕوات و زوو زوو لە جێگەکەی خۆی ئەوەستێت، یەک لە دوای یەک ئەستێرەی دەریا هەلئەگرێت و بە نەرمی و لەسەرخۆییەکەوە هەڵی ئەیاتە ناو ئۆقیانوسەکە. پیاوە گەنجەکە لە پیاوە پیرەکەی پرسی: بۆچی ئەستیرەدەریاییەکان هەڵئەیەیتە ناو ئۆقیانوسەکە؟ پیاوە پیرەکە وەڵامی یایەوە و وتی: ئەوە رۆژ هەڵهاتووە و هەڵکشانی شەپۆلەکان نەماوە، ئەگەر ئاوا هەڵیان نەیەمەوە ناو ئاوەکە ئەمرن. بەڵام ئەی پیاوی پیر تۆ نازانی کە ئەم کەنارە دورودرێژە بەدرێژایی چەندین میل بەئەستێرەی دەریایی داپۆشراوە؟ تۆناتوانی هەموویان ڕزگاریان بکەیت تەنانەت تۆ ناتوانیت یەک لە دەشیان ڕزگار بکەیت. پیاوە گەنجەکە لە قسەکانی بەردەوام بوو وتی: لە ڕاستیدا ئەگەر بەدرێژای هەموو ڕۆژەکەش هەوڵ بدەیت ئەوا ڕەنج بەبا ئەبیت و ئەم کارەت هیچ جیاوازییەک دروست ناکات. پیاوە پیرەکە بە ئارامی گوێی لە پیاوە گەنجەکە گرتبوو لە هەمان کاتدا نوشتایەوە بۆ ئەوەی ئەستێرەیەکی دیکە هەڵبگرێت و هەڵیباتەوە بۆ ناو ئاوەکە و وتی : خۆ بۆ ئەم ئەستێرەی دەریایەیان جیاوازی دروست ئەکات.

(نوسەرەکەی نەناسراوە)

‏A young man is walking along the ocean and sees a beach on which thousands and thousands of starfish have washed ashore. Further along he sees an old man, walking slowly and stooping often, picking up one starfish after another and tossing each one gently into the ocean. “Why are you throwing starfish into the ocean?” the young man asks. “Because the sun is up and the tide is going out and if I don’t throw them further in they will die.” “But, old man, don’t you realize there are miles and miles of beach and starfish all along it! You can’t possibly save them all, you can’t even save one-tenth of them. In fact, even if you work all day, your efforts won’t make any difference at all.” The old man listened calmly and then bent down to pick up another starfish and threw it into the sea. “It made a difference to that one.

 Unknown Author